Wie al eens een fles wijn van naderbij bekeken heeft, kan het beamen: de info die op zo’n etiket weergegeven is, is vaak allesbehalve toegankelijk. Er staat dan ook heel wat info op het etiket, waardoor men zich vaak beperkt tot vaktermen en afkortingen. Maar wat betekenen die termen en afkortingen op een fles wijn nu net? Hieronder geven wij de meest gebruikte afkortingen en termen weer. Uiteraard voorzien van een woordje uitleg.
Een van de eerste afkortingen die we vaak tegenkomen is IGP. Maar wat is zo’n IGP wijn nu net? IGP is in feite de afkorting voor Indication Géographique Protégée. Het is in feite de term die sinds 2011 wordt gebruikt voor een Vin de Pays. Op flessen van voor 2011 zal je die laatste term dan ook soms nog wel eens tegenkomen, hoewel die vroegere benaming soms nog steeds naast de benaming IGP wordt weergegeven.
Lees ook: Hoe werkt het decanteren van wijn?
De bekendste IGP wijn is de Pays d’Oc. Zo’n Pays d’OC IGP is dan ook een officieel kwaliteitslabel voor een door de Europese Unie erkende regio als collectief merk. Je krijgt met andere woorden de zekerheid dat ze afstammen van de Languedoc. In de praktijk zegt zo’n kwaliteitslabel natuurlijk niet alles: zo doet het vermoeden dat het een louter aanhangwagentje is voor de AOC wijnen van de Languedoc. In de praktijk blijkt echter niks minder waar te zijn en weet een Pays d’Oc IGP wijn goed z’n mannetje te staan.
Als het op wijn aankomt, is het inderdaad moeilijk om vaktermen achterwege te laten. Hierboven hadden we het zelf bijvoorbeeld over een AOC wijn. Ook die term komen we wel vaker eens tegen op een wijnfles, denk maar aan de Franse Château Millet Merlot-Cabernet AOC Graves Bordeaux. Maar wat is nu net de AOC betekenis? De AOC afkorting slaat hierbij op Appellation d’origine Contrôlée. Het is andermaal een Franse kwaliteitscontrole op landbouwproducten, waar ook de druiventeelt en de wijnproductie onder vallen. Het helpt de reputatie van kwaliteitsdomeinen te vrijwaren door bepaalde kwaliteitsstandaarden op te leggen en een en ander te beperken tot een geografisch gebied. Omdat het eigenlijk een landbouwlabel is, is het er niet alleen voor wijn. Zo zijn er bijvoorbeeld veel kazen met het AOC-keurmerk (sinds 2012 eigenlijk vervangen door het Europees AOP-keurmerk). Dat laatste beantwoordt meteen ook de vraag: ‘Wat is AOP?” Volledigheidshalve moeten we misschien wel nog even de AOP-afkorting aanhalen: Apellation d’origine Protégée.
Hoewel ook wij houden van Franse wijn, is het land van stokbroden lang niet het enige land waar ze heerlijke wijnen produceren. Ook in Italië is dat het geval. Ook hier kent men eigen classificaties die je maar beter herkent.
In de eerste plaats is er de VDT of de Vino da Tavola. Het gaat om een gewone wijn zonder oorsprongsbenaming. Meestal is het een eenvoudige tafelwijn. Een trede hoger vinden we vervolgens de IGT of de Indicazione Geografica Tipica. Het gaat hier wel om een geografische aanduiding maar de wetgeving is toch niet zo heel streng. Eigenlijk gaat het in de praktijk om wijnen uit een bepaalde streek, zonder aanduiding van de gebruikte druivenrassen. Meestal gaat het dan ook om streekgebonden wijnen op basis van buitenlandse druivenrassen. Eigenlijk biedt het label dus maar weinig informatie en meerwaarde. Neem nu bijvoorbeeld de Vento Caldo ‘Da Uve Leggermente Appasite IGT Sicilië. De IGT-aanduiding wijst er wel op dat de wijn afkomstig is uit Sicilië, terwijl men in feite de Syrah gebruikt die eerder typerend is voor het Franse Côte Rôtie.
Lees ook: Dit zijn de beste wijn apps voor je smartphone
Met een DOC is dat echter helemaal anders. De afkorting DOC slaat hierbij op Denominazione di Origine Controllata. Het gaat eigenlijk om het Italiaanse broertje van het eerder aangehaalde AOC-keurmerk. Het is een belangrijke en goed gecontroleerde herkomstbenaming dat iets meer zegt over de kwaliteit van de wijn, dan wat we bij pakweg de IGT zien.
Wil je tot slot absolute zekerheid verkrijgen van het hoogwaardig karakter van een Italiaanse wijn? Dan zal je voor een Italiaanse DOCG-wijn moeten gaan. De afkorting slaat op Denominazione di Origini Controllata Garantita. Het gaat nog een stuk verder dan een DOC en die toevoeging van de letter G mag niet lichtzinnig opgevat worden: de Garantita slaat immers op de strenge controle en de bewezen superieure kwaliteit van de wijn. Waar er in Italië honderden DOC-gebieden zijn, zijn er slechts 73 DOCG-gebieden die zo’n superieure kwaliteit kunnen garanderen. Met een Italiaanse DOCG zit je met andere woorden altijd goed. Natuurlijk merk je dat ook aan het prijskaartje. Zo betaal je voor een goede en ietwat exclusievere DOC zoals de Tomassi Ripasso Valpolicella DOC Magnum 2014 al gauw vijftig euro, terwijl de prijzen voor een exclusieve DOCG al snel in de honderden euro’s oplopen.